هنگام برنامه ریزی برای یک پروژه رنگ آمیزی، قطعا انتخاب یک رنگ مناسب، یک تصمیم حیاتی است. اما آماده کردن سطح هم برای یک پایان بی عیب و نقص به همان اندازه اهمیت دارد. دیوارهای داخلی، کابینت ها، مبلمان چوبی، سطوح فلزی و غیره، اگر پیش از رنگ آمیزی پایه محکمی داشته باشند، بهترین نتیجه را به ما می دهند. برای اکثر پروژه های رنگ آمیزی، ابتدا باید از پرایمر و سیلر استفاده شود تا یک پایه صاف برای لایه های بعدی ایجاد شود. در واقع، پرایمرها و سیلرها به عنوان لایه های اصلی و مقدماتی، قبل از به کارگیری رنگ اصلی استفاده می شوند. اگر مایلید که اطلاعات بیشتری در این زمینه به دست آورید، تا انتهای مطلب همراه ما باشید. در این نوشتار قصد داریم ابتدا توضیحاتی در خصوص سیلر و پرایمر رنگ ارائه دهیم و سپس به بررسی تفاوت سیلر و پرایمر بپردازیم.
پرایمر چیست؟
پیش پوش یا زیر لایه، به لایه رنگی گفته می شود که روی سطح مورد نظر شما قرار می گیرد تا پوشش های بالاتر روی آن قرار گیرند. هنگام رنگ آمیزی یک سطح جدید، زیر لایه مهمترین مرحله رنگ آمیزی محسوب می شود و بدون انجام آن، رنگ های لایه بالاتر به درستی روی سطح نمی نشینند.
پرایمرها، اولین لایه های رنگی هستند که به زیرلایه اعمال می شوند. پرایمر اهداف زیادی دارد. مثلاً اینکه از بروز لکه ها جلوگیری می کند و زنگ زدگی روی سطوح فلزی را متوقف می نماید. همچنین نقص های یک سطح خشن را برطرف کرده و مانعی ایجاد می کند تا نشت رطوبت را از زیر لایه به سطح بالا متوقف کند. برخی از پرایمر ها دارای خواصی هستند که به جلوگیری از رشد کپک و قارچ نیز کمک می کنند.
کلمه پرایمر از ریشه کلمه لاتین Prim به معنی اول از گرفته شده است. همانطور که گفتیم، پرایمر اولین لایه است که باید مستقیماً بر روی یک لایه برهنه زده شود. این لایه چسبندگی بسیار خوبی ایجاد می نماید و به عنوان لنگری برای سیستم رنگ جدید عمل می کند. اگر جنس پرایمر خوب باشد، به راحتی مهر و موم شده، پنهان می شود و پیوند می خورد و پایه محکمی برای پوشش های بالاتر تشکیل می دهد.
از آنجا که پرایمرها دارای چسب های مختلف به عنوان بخشی از مواد تشکیل دهنده آن ها هستند، برای ایجاد بهترین چسبندگی، باید حاوی چسب های سازگار با بسته باشند. پرایمرها همچنین مانع از رسیدن رطوبت به زیرلایه می شوند. بنابراین از فرو ریختن لایه های بعدی رنگ در زیر لایه ها جلوگیری می کنند.
اگر بخواهیم پرایمر رنگ را از نظر ساختار شیمیایی بررسی کنیم، باید گفت که شیمیایی پرایمر نوعی رزین است و در رنگ آمیزی سطوح داخلی و خارجی به جای روغن و آستر به کار می رود. پرایمر ها در دو نوع مختلف تولید می شوند:
- پرایمر بر پایه آب
- پرایمر بر پایه حلال
پرایمرهای پایه آب در واقع همان پرایمرهای اکریلیک هستند که بر پایه آب، رزین اکریلیک و سیلیکون تولید می شوند و محصولی دوغ مانند و شیری رنگ به وجود می آورند. از این نوع پرایمر برای سطوح سیمانی، بتنی، گچی و سفالی استفاده می شود.
پرایمر اکریلیک یک لایه پلیمری روی سطح ایجاد می کند و با نفوذ به داخل سطوح متخلخل، چسبندگی سطوح بعدی را افزایش می دهد. در مقابل، پرایمرهای پایه حلال شامل پنج نوع پرایمر مختلف هستند که با توجه به نوع کاربری و فرمولاسیون آن ها مورد استفاده قرار می گیرند:
- پرایمر کولتار
- پرایمر قیری
- موم پرایمر
- پرایمراپوکسی
- پرایمر پلی یورتان
سیلر چیست؟
سیلرها نوع خاصی از پرایمر هستند که برای استفاده یا به جای آن طراحی شده اند. سیلر از مرطوب شدن لایه های زیرین جلوگیری می کند و تا حدی می تواند یک لایه مقاوم در برابر نشت آب به وجود آورد. در بررسی تفاوت سیلر و پرایمر، باید گفت که سیلر به گونه ای طراحی شده است که، قبل از آن یا به عنوان جایگزین پرایمر رنگ استفاده شود.
سیلرها در عملکردهایی مانند آب بندی، تخلخل سطح و ایجاد چسبندگی خوب بین لایه و رنگ جدید، بسیار شبیه به پرایمرها هستند. با این حال، یکی از بزرگترین امتیازات سیلر یا درزگیر این است که می تواند یک سطح قدیمی را که برای نقاشی مناسب نیست، اصلاح نماید.
تفاوت سیلر و پرایمر رنگ
وقتی این اصطلاحات هنگام انجام پروژه های مختلف عنوان می شود، معمولاً این سوال مطرح می شود که آیا واقعا بین سیلر و پرایمر تفاوتی وجود دارد یا خیر؟ اگر چه این اصطلاحات غالباً به صورت اشتباه به جای هم استفاده می شوند، اما باید گفت که سیلر و پرایمر مراحل متفاوتی از فرآیند رنگ آمیزی سطوح هستند که به ترتیب و در زمان مناسب، روی سطح مورد نظر اجرا می شوند.
سیلر یک محصول صنعتی است که مستقیماً روی چوب، فلز، گچ، بتن و آجر پاشیده می شود و بیشترین کاربرد آن برای سطوح چوبی است. اما پرایمر برای سطوح بزرگتر توصیه می شود. سیلر و پرایمر دو محصول بسیار متفاوت هستند و اگر شما بتوانید این تفاوت را درک کنید، قادر خواهید بود که مناسب ترین انتخاب را در زمان خود انجام دهید.
همان طور که گفتیم، سیلر یک پوشش مایع است که چوب، گچ و غیره را پوشش می دهد و از جذب رنگ توسط سطح جلوگیری می کند. این ماده سطح را یکدست کرده و برای نقاشی آماده می کند. سیلر ها ممکن است شفاف و روشن باشند و می توانند به عنوان یک آغازگر عمل کنند. برخی از آن ها هم طوری طراحی شده اند که بدون پوشش می مانند.
در مقابل، پرایمرها اولین لایه کامل رنگ که در سیستم نقاشی اعمال می شوند هستند. بسیاری از پرایمر ها برای ایجاد چسبندگی مناسب بین سطح و پوشش های بعدی ساخته شده اند. اکثر پرایمرها حاوی مقداری رنگدانه هستند. برخی به لایه بالایی یکنواختی می بخشند و برخی هم باعث مهار خوردگی می شوند. برخی دیگر هم تغییر رنگ لایه رویی را متوقف می کنند. در هر صورت، سیلر و پرایمر رنگ هر دو یک سیستم آغاز گرند که نفوذ لایه رویی به زیرلایه را به حداقل می رسانند یا از آن جلوگیری می کنند.
بهترین پرایمر ها و سیلر ها برای کاربردهای خارجی
سطوح چوبی
قبل از رنگ آمیزی سطوح چوبی، آن را کاملاً سنباده بکشید تا اضافه های چوب و الیاف مزاحم از بین بروند. این کار باعث چسبندگی بهتر پرایمر روی سطح می شود. گرد و غبار را پاک کرده و مدت کوتاهی پس از آماده سازی سطح، از یک لاتکس اکریلیک با کیفیت یا یک پرایمر چوب خارجی با پایه روغن استفاده کنید.
سطوح آهنی
ابتدا هرگونه زنگ زدگی را سمباده بکشید. آبکشی نمایید و صبر کنید تا کاملا خشک شود. سپس دو لایه از پرایمر های مهار کننده خوردگی با پایه روغن یا لاتکس اکریلیک را استفاده کنید.
سطوح آلومینیومی و گالوانیزه
ابتدا هر گونه اکسید پودری سفید را با استفاده از پد تمیز کننده یا مواد ساینده غیرفلزی حذف کنید. سپس یک پرایمر رنگ فلزی که از خوردگی جلوگیری می کند را به تمام قسمت های برهنه فلز بزنید.
سطوح سنگی: در سطوح سنگی جدید و سطوح متخلخل قدیمی، از آب بندی یا پرایمر لاتکس استفاده کنید. در سطوحی که قبلا رنگ آمیزی شده اند، باید فقط قسمت های از بین رفته پرایمر زده شود.
بهترین پرایمر و سیلر برای کاربردهای داخلی
بیشتر پرایمرهای داخلی برای کاربردهای خاص طراحی شده اند. این پرایمرها در فرمولاسیون های لاتکس و روغن تولید می شوند. البته باید گفت که استفاده از محصولات لاتکس، برای فضای داخلی ترجیح داده می شود. زیرا این مواد بوی کمتری دارند که این خاصیت، یک مزیت برای کار در خانه به حساب می آید.
سطوح گچی
پرایمرهای لاتکس برای دیوار های گچی بهترین هستند. از این مواد به عنوان آستر هم یاد می شود. اما در واقع به عنوان یک لایه محافظ روی دیوارهای خشک عمل می کنند تا به سطوح بالاتر رنگ اجازه چسباندن بدهند. رعایت کردن تمامی این قوانین و پیشبرد مرحله به مرحله آن، منجر به ایجاد یک سطح یکنواخت و هموار می شود.
پرایمر های پیشگیری از ایجاد لکه
این پرایمرها از ایجاد لکه هایی مثل گرد و خاک، جوهر، مداد رنگی، دود، روغن، کپک و لکه های آب جلوگیری می کنند. در اینجا نیز، هم محصولات لاتکس و هم محصولات پایه روغن به کار می آیند. اما برای جلوگیری از ایجاد لکه های آب، بهتر است از پرایمر پایه روغن استفاده شود.
پرایمرهای اتصال
این نوع پرایمر برای سطوح نرم و صافی مانند شیشه، کاشی، سرامیک و ورقه های مصنوعی طراحی شده اند. برای حصول نتیجه بهتر، ابتدا سطح را با کاغذ سنباده ریز صاف کنید تا چسبندگی مراحل بعدی راحت تر صورت گیرد.
پرایمر های ضد آب
از این نوع پرایمر، در حمام، آشپزخانه و اتاق های دیگری که احتمال نشت آب در آن ها وجود دارد استفاده می شود. عملکرد این پرایمر بدین صورت است که، مانع از رسیدن رطوبت به قسمت های خارجی سطح می شود.
کلام آخر
در این نوشتار به بررسی تفاوت سیلر و پرایمر رنگ پرداختیم و نقش مهم آن ها را در پروژه های رنگ آمیزی بیان کردیم. ممکن است که نقاشی دیوار در نگاه اول خیلی ساده به نظر برسد، اما آماده سازی مناسب و انتخاب صحیح محصولات بسیار مهم است. برای دستیابی به بهترین نتیجه باید تمامی مراحل به ترتیب و با دقت کافی انجام شود. همچنین بهتر است از پیمانکاران با تجربه نقاشی کمک بگیرید که با همه پیچیدگی های کار و محصولات مختلف نقاشی آشنا باشند.
